به «ابو عبید علی بن الحسین بن حرب بغدادی» که یکی از محدثان و قاضیان مشهور مصر در قرن سوم و چهارم هجری قمری می‌باشد و «شمس الدین ذهبی» از او با عناوینی همچون «علامه» ، «محدث» ، «ثبت» و«قاضي القضاه» ياد مي كند، گفته شد:
«ولید بن رفاعه» مالی را وقف نموده و شرط کرده که این موقوفه صرف امور خیر شود، ولی خودش مصداق معینی برای آن تعیین نکرده است.
ابو عبید از احوال واقف پرسید. به او گفتند: او والی مصر بود و روی منبر علـی بن ابـی‌طالـب علیه السلام را لعن می‌کرد. تا ابوعبید این را شنید، گفت: پس موقوفه اش را برای حرامزاده‌ها مصرف کنید!
ابن حجر عسقلانی پس از نقل این ماجرا می‌گوید: این کلام ابو عبید اشاره به این حدیث نبوی صلی الله علیه و آله و سلم دارد که دشمن علی علیه السلام حلال‌زاده نیست.
مشخصات نسخه
کتاب «رفع الإصر عن قضاة مصر»
نسخه نگهداری شده در کتابخانه ملّا چلپی ـ ترکیه
شماره نسخه: 123
کتابت شده در سال قرن نهم هـ ق